อารมณ์และความรู้สึก

La surprise [ความประหลาดใจ] :
- Je suis surpris de voir Phaapphim sur la connexion d'internet après minuit. [ฉันแปลกใจที่เห็นภาพพิมพ์เชื่อมต่ออินเทอร์เนตหลังเที่ยงคืน] (être surpris(e) = รู้สึกประหลาดใจ)

- Soraya a eu une bonne note en fraçais, Ça a surpris son professeur. [โสรยาได้คะแนนดี วิชาภาษาฝรั่งเศส] [มันทำให้ครูรู้สึกแปลกใจ] (v. surprendre qqn = ทำให้ประหลาดใจ)

- Ça m'étonne qu'elle se souvienne encore de moi. [ฉันแปลกใจที่หล่อนยังจำฉันได้] (v. étonner qqn = ทำให้ประหลาดใจ)

- Ça me surprend que tous mes élèves deviennent sérieux et qu'ils travaillent vraiment bien. [ฉันรู้สึกประหลาดใจ ที่นักเรียนทุกคนของฉัน ตั้งใจเรียนขึ้น และเรียนได้ดีจริงๆ]

- Ce n'est pas possible ! [เป็นไปไม่ได้]

- C'est pas vrai ! [ไม่น่าเชื่อ]

- Ça alors ! [โอ้ ไม่น่าเชื่อ, (อย่างนี้) ได้ไง !]

- Quoi ! [อะไรน๊ะ !]

- Comment ! [อะไรน๊ะ !]

- Ah bon ? [งั้น เหรอ ?]